Carita Pondok Bahasa Sunda "PUTRI KANDITA"

PUTRI KANDITA

Sakali waktu, di wilayah Pakwan (ayeuna Kota Bogor), Jawa Kulon, aya hiji raja anu namina Sri Baduga Maharaja atanapi Prabu Siliwangi anu dilantik di Karajaan Pakuan Pajajaran. Anjeunna raja wijaksana sareng wijaksana. Raja ogé ngagaduhan konsér anu éndah sareng sababaraha selir endah. Tina hasil pernikahanna ka permaisuri lahir saurang putri anu dingaranan Putri Kandita.

Putri Kandita ngagaduhan wajah anu indaheun saluareun indungna kageulisan. Anjeunna putri karesepna King Siliwangi. Nalika anjeunna mimiti dewasa, wijaksana sareng wijaksana sapertos ramana sapertos ramana na mimiti muncul anjeunna. Teu heran, Prabu Siliwangi ngarencanakeun nyalonkeun Putri Kandita salaku panerusna engké. Nanging, rencana éta tétéla henteu resep ku selir sareng murangkalih anu sanésna. Ku sabab éta, aranjeunna konspirasi pikeun ngusir Putri Kandita sareng indungna ti karaton.

Hiji wengi, selir Raja Siliwangi sareng putra sareng putri ngadamel rapat rahasia di karaton.

"Kumaha anjeun nyingkahan Putri Kandita sareng permaisaran ti karaton ieu tanpa kanyahoan Raja?" Naros salah saurang selir.

"Urang kedah ati-ati sabab upami Raja terang kana rencana ieu, maka urang sadaya bakal tiwas," saur selir anu sanés.

Sakedap, suasana rapat janten jempe. Kabeh mikir pisan pikeun milari jalan anu paling luh ku éta rencanana bisa dilaksanakeun tanpa kanyahoan Prabu Siliwangi.

"Ayeuna kuring terang kumaha," saur selir anu sanés, ngejat suasana tiiseun.

"Naon metoda anjeun?" Kabéh pamilon rapat na sakaligus.

"Kuring gaduh kenalan sareng dukun anu kakoncara kakawasaan gaib na. Dukun bakal hoyong ngabantosan urang upami urang masihan ganjaran anu ageung, ”jawab selir.

Sadaya peserta rapat sapuk dina cara kieu. Isukna, gubernur ngirim nona pengadilan pikeun milari dukun di gubugna di hiji kampung anu rada jauh ti karaton. Saatos ngajelaskeun tujuan datangna, utusan teras nyerahkeun sajumlah koin emas ka dukun. Tanpa dipikir, dukun langsung satuju kana pamundut selir.

Saatos utusan selir mulih ka istana, dukun langsung ngalaksanakeun tugasna. Kalayan pangaweruh hideung, dukun nyempurnakeun Putri Kandita sareng indungna kalayan kusta supados salebeteun awakna, anu asalna mulus sareng beresih, ngalaman sariawan sareng ngahasilkeun bau anu pikaresepeun. Prabu Siliwingi reuwas ningali yén panyakit maag ngadadak nyerang putrana sareng ratu. Anjeunna langsung ngajak dokter pikeun ngubaran kasakit ieu.

Dokter ti sababaraha nagara parantos dibawa, tapi teu aya anu tiasa ngubaran panyawat Putri Kandita sareng permaisuri. Nyatana, panyakit konsor beuki parah jeung parah nyebarkeun bau anu jahat pisan. Layonna beuki lemah alatan anjeunna henteu hoyong tuang sareng nginum. Sababaraha dinten saatos, permaosna ngambekan anu terakhir.

Miang para permaisuri bener-bener ngantunkeun tatu anu jero pikeun sakumna istana, utamina Prabu Siliwingi. Ti saprak éta, anjeunna teras calik waé waé. Hiji-hijina harepan anu tiasa ngubaran kasedihan nya nyaéta Putri Kandita. Tapi harepan éta ngan ukur harepan sabab panyawat putri teu waras. Kaayaan éta henteu dirahsikeun ku selir sareng barudakna. Aranjeunna sapuk ngadangukeun Prabu Siliwangi pikeun ngusir Putri Putri Kandita ti karaton.

"Punten, Pangéran, Raja! Ngidinan kuring pikeun masihan usul ka Dzat, "pleos selir.

"Naon saran anjeun, abdi selir? Sebutkeun, "némbalan Prabu Siliwingi

"Kaluhuran anjeun. Urang sadayana terang yén panyawat Putri Kandita ayeuna parantos parah kanggo diubaran. Upami putri diidinan teras-terasan cicing di karaton, kuring sieun yén panyakitna bakal mawa bencana ka nagara ieu, ”saur saurang selir.

Awalna, Siliwangi Siliwangi manggih hésé pikeun nampi usul sabab éta hanjakalna Putri Kandita. Tapi kusabab selirna terus ngadesek anjeunna, anjeunna teras-terasan ngusir Putri Kandita ti karaton. Kalayan manah anu rusak, Putri Kandita ngantunkeun karaton liwat panto tukang karaton. Anjeunna leumpang dumasar kana dimana sukuna ngaléngkah tanpa arah sareng tujuan anu pasti. Sanggeus dinten leumpang, Putri Kandita dugi ka basisir kidul. Miskin putrana Prabu Siliwingi bingung dimana badé angkat. Sateuacan anjeunna tempatkeun laut anu lebar sareng jero. Henteu mustahil anjeunna tiasa wangsul deui ka karaton.

"Ah, kuring bosen pisan. Abdi langkung saé didieu, "Putri Kandita humandeuar bari ngagolér dina batu.

Sang Putri katingali bosen pisan dina sababaraha waktos anjeunna langsung saré. Dina saré na, anjeunna nguping sora anu ngarobih anjeunna.

"Wahh Putri Kandita! Upami anjeun hoyong cageur tina panyawat anjeun, terjun kana laut ieu! Pasti kulit anjeun bakal pulih sapertos sateuacanna, "saur sora.

Putri Kandita gancang naros saatos ngupingkeun sora na.

"Naha kuring ngalamun?" Anjeunna mutim bari ngusap panon tilu kali.

Saatos éta, Putri ngawaskeun sakurilingna, tapi teu aya anu ningali dirina.

"Kuring nguping sora anu jelas pisan. Tapi naha henteu aya anu didieu di dieu? Nya, baka wangsit ieu, "ceuk pikir.

Percaya kana sora éta salaku wangsit, Putri Kandita maluruh nyalira ka laut. Kumaha gaib! Nalika anjeunna nyentuh cai, sadayana awakna anu ditanggung ku kusta laun-laun ngiles dugi ka tungtungna balik deui ka lancar sareng bersih sapertos sateuacanna. Henteu ngan ukur éta, putri karesep Prabu Siliwingi ogé janten putri anu kuat.

Cacak dibere geringna, Putri Kandita horéam na balik ka karaton. Anjeunna langkung milih cicing di basisir kidul Pakuan Pajajaran. Ti saprak cicing di dinya, anjeunna seueur dikenal di sagala rupa karajaan di Java salaku putri anu geulis sareng kuat. Para pangéran tina sagala karajaan ogé sumping. Nyanghareupan pelamar ieu, Putri Kandita ngusulkeun kaayaan yén anjeunna sanggup dikedalkeun salami aranjeunna tiasa éléh sihir, kalebet tarung dina ombak laut di kiduleun Java. Nanging, upami éléh perang sihir, maka aranjeunna kedah janten pengikut Putri Kandita.

Tina seueur pangeran anu kagungan kakuwasaan gaib sareng Putri Kandita, teu aya saurang anu sanggup ngéléhkeun kakuatan gaib putri. Kukituna, Ngalamar antukna janten pengikut Putri Kandita. Ti saprak harita, Putri Kandita dikenal salaku Panguasa Laut Kidul Pulo Jawa.