DASAR SI KABAYAN

Wawuh Munding

Si Kabayan namu ka dulurna nu aya di Jakarta. Di imah éta dulurna panggih jeung babaturan dulurna anu sarua keur nyémah. Kawasna éta sémah lalaki téh urang Betawi, tuluy nanya ka Si Kabayan

Sémah: ”Apakah Abang kenal dengan yang namanya Bang Midun? Katanya sih rumahnya di sekitar sini.”

Bakat ku hayang diaanggap bisaan ngomong malayu Si Kabayan ngajawab, ”Kalow hapal betul sih kagak. Tapi kalow kenal kerbau mah iyah.” Maksud Si Kabayan mah ka Bang Midun téh ngan ukur wawuh munding.

Dasar Si Kabayan

Si Iteung: ”Kabayan, na enya manéh téh rék nyaah sarta satia ka kami?”

Si Kabayan: ”Puguh wé atuh, Teung.”

Si Iteung: ”Geuning kamari manéh ngabohong ka kami?”

Si Kabayan: ”Éh…ari manéh, atuh rék jeung saha deui urang silih pikanyaah, silih pikaasih, jeung silih…bohongan téh?”

Si Iteung: ”Dasar…!”